‘Daar is hij weer’ de historische, komedie roman geschreven door Timur Vermes. Het verhaal vertelt het verhaal van Adolf Hitler, die op magische wijze in 2011 ontwaakt op een veld in een onbekende stad. Als hij dan per ongeluk wordt ontdekt door een bekend productiebedrijf, begint Hitler aan een televisie programma.
Het hele verhaal wordt vertelt uit Hitler zijn stand punt. Dit maakt het verhaal dan ook zo geestig. Elke keer dat Hitler radeloos probeert uit te leggen dat hij de echte Adolf is en niet een af andere sarcastische imitator is gewoonweg lachwekkend.
Doorheen zijn verhaal krijgt onze führer hulp van verschillende personen, die elk denken dat hij gewoon constant in zijn rol zit.
De donker geklede juffrouw Krömeier is zijn secretaresse. Zij beschouwd hem ook haar vriend.
Hij denkt dat ze akkoord is met zijn meningen, zij denkt dat hij de wereld probeert duidelijk te maken dat wat er in WO2 is gebeurt, niet opnieuw mag gebeuren. Dat maakt hun relatie echt komisch.
Meneer Sawatzki is een medewerker bij Flashlight. Na een paar intieme etentjes groeien ze naar elkander toe en ontstaat er ook een soort wederzijds respect. Doorheen het verhaal is onze protagonist Sawatzki enorm beginnen te waarderen voor zijn geweldige ideeën voor zijn programma.
Mevrouw Bellini is een van de bazen van Flashlight. Hitler ziet meteen al een sterke en zelfstandige vrouw in haar. Hij zou niks liever willen dan haar aan zijn zij te hebben als hij Duitsland weer kan overnemen.
Ook Bormann, zijn trouwe rechterhand van vroeger, vernoemde Hitler vaak.
Al deze personages zijn zo verschillend en hebben weinig tot bijna niks gemeen. Wat het dan ook weer zo indrukwekkend maakt dat de schrijver hun zo goed kan beschrijven.
De opbouw van het verhaal was simpel chronologisch, wat gemakkelijk was om te volgen. Wat mij enorm aansprak was de schrijfstijl. Ook de beschrijving van de protagonist was uitmuntend. Echt veel respect voor Vermes voor zijn ongelofelijke imitatie van onze führer.
Doorheen het verhaal kan je echt zien dat Adolf Hitler een gewoon mens was met angsten en dromen. Soms vergat je soms zelf dat hij verantwoordelijk was voor miljoenen doden en met schaamte vertel ik dat ik me soms betrapte dat ik voor hem zit te supporteren. Dat is soms echt beangstigend. Het toont je echt dat Hitler geen door en door slecht mens, maar een gewone man. Die ook nog eens van kinderen en de jeugd houd.
Het boek benadrukt ook het feit dat Hitler officieel werd gekozen op een democratische manier. Dat Hitler niet als enige de verantwoordelijkheid draagt. Dat de Adolf Hitler die zoveel doden heeft veroorzaakt democratisch was gekozen door het volk.
Als ik naar de andere reviews keek waren er 2 die ik nog wou bespreken. De review van dennond en die van nntje. Ik vond de review van dennond echt goed passen bij mijn mening over het boek, terwijl ik me in de review van nntje niet zo goed kon vinden. Deze vertelt dat het boek kritiek geeft op de moderne technologie, terwijl ik persoonlijk niet denk dat het doel van het boek kritiek geven is op de technologie, maar dat dit eerder een meerwaarde was van het boeboek. Hitler kent deze moderne technologie nog niet namelijk, wat het grappig maat als hij er kritiek op geeft, wat hij namelijk op al zijn nieuwe ontdekkingen geeft.
Ik heb echt enorm veel genoten van dit literatuur meesterwerk. Het boek was echt grappig. Buiten het komische deel is het boek ook heel erg diep. Het gaat over het feit dat Hitler niet een of ander monster is, maar een gewoon mens en dat brengt je tot nadenken. Timur Vermes is echt een geweldige schrijver en ik raad ‘Daar is hij weer’ zeker aan.